Geschiedenis

Na de tweede wereldoorlog vestigden wijlen Achille De Sutter en zijn vrouw zich in de Brielstraat 71 te Gijzenzele.
In1974 werd het landbouwbedrijf overgedragen van vader Achille naar de jongste zoon Etienne samen met zijn vrouw Rita. Van een klein melkveebedrijf werd er overgeschakeld naar een gemengd landbouwbedrijf. In de jaren ’80 werd echter een bouwvergunning voor nieuwbouw van een varkensstal geweigerd. De machteloosheid en het gevoel van onderwaardering van de boerenstiel, leidde ertoe dat we de landbouw in al zijn dimensies wilden terugbrengen naar de bron. Daarom wilden we ons inzetten voor iets wat blijvend en duurzaam is en wat in de eerste plaats de relatie landbouw – samenleving ten goede komt.
Als familiaal landbouwbedrijf hebben we steeds onze deuren wijd opengezet naar de samenleving door een verscheidenheid aan engagementen, zowel op algemeen maatschappelijk vlak als binnen de landbouwsector. De voldoening die we putten uit deze contacten en het vaststellen van een groeiende vervreemding van de maatschappij ten opzichte van het leven in en met de landbouw, waren aanleidingen voor ons om het boerderijklassencentrum te stichten. Wij wilden dit niet op een naïef-alternatieve manier, noch wilden wij ons laten verleiden tot verzuiling; wij hadden slechts één drijfveer: de verloren gegane basiswaarden voor duurzame landbouw terug leven in te blazen en de wereld in te sturen, het maatschappelijk draagvlak van duurzame landbouw te versterken.
We zijn zeer schuchter gestart in 1991, maar reeds bij het begin kreeg het initiatief een enorme weerklank waaruit bleek hoe groot de nood en tegelijk de openheid was om iets van die verloren verbondenheid terug op te bouwen. Om de landbouweducatie meer ruggengraat te geven richtten we in 1998 een VZW op om het educatieve verder uit te bouwen, te ondersteunen en fondsen bij elkaar te zoeken. Na twintig jaar werking kunnen we besluiten dat het imago van de landbouw al flink opgepoetst is, maar dat landbouweducatie nog een mooie toekomst wacht. Hoe meer landbouwbedrijven uit de dorpen verdwijnen en hoe groter de schaalvergroting in de landbouw zichtbaar wordt, des te belangrijker wordt de boodschap van landbouweducatie en het werkelijk ontdekken en ervaren van het ware leven op een hedendaags landbouwbedrijf.